Ως μία «αποκατάσταση» του αστικού τοπίου ήταν η πρόταση του αρχιτέκτονα, Γιώργου Αποστολόπουλου, που ανέλαβε την ανάπλαση της πλατείας για τον νέο σταθμό της γραμμής 4 του μετρό, στην Ακαδημίας, ανάμεσα στη Νομική και στο Πνευματικό Κέντρο Αθηνών.
Μεταξύ άλλων, μιλώντας στην ΕΡΤ και την εκπομπή ΣΥΝΔΕΣΕΙΣ, ο κ. Αποστολόπουλος τόνισε πως «από τη μία, προτείναμε το πως θα μπορούσε το υφιστάμενο αστικό τοπίο να απλοποιηθεί, δηλαδή διάφορα συστήματα όπως οι διάφορες στάσεις που έχουμε στη συγκεκριμένη περιοχή να απαλειφθούν διάφορα καλώδια, διάφοροι στύλοι φωτισμού να απλοποιηθούν και από την άλλη πως τρία από τα σημαντικότερα κτίσματα του κέντρου της Αθήνας να αποκτήσουν μια νέα ανάπλαση γύρω τους».
«Αυτό που προτείνουμε είναι να χρησιμοποιηθούν οι δύο κήποι του κτιρίου της Ακαδημίας και της Βιβλιοθήκης, να πλουτίσει το πράσινο τους και ουσιαστικά να διαμορφώσουμε την είσοδο του δημόσιου αυτού χώρου» σημείωσε μεταξύ άλλων για τα σημαντικά σημεία της ανάπλασης, σημειώνοντας παράλληλα πως «στη συγκεκριμένη περίπτωση πρέπει να ισορροπήσουμε μεταξύ μιας συγκεκριμένης νοοτροπίας, ενός τριών εμβληματικών κτιρίων νεοκλασικών κτιρίων που αυτά έπρεπε να αναδειχθούν με κάποιο τρόπο. Πράσινοι πυρήνες, νέοι, δημιουργούνται και υφιστάμενοι πλουτίζουν».
Ερωτηθείς για περισσότερο πράσινο που έχει ανάγκη η Αθήνα σημείωσε πως σε πολλά σημεία αυτό θα είναι το κύριο χαρακτηριστικό, φέρνοντας ως παράδειγμα τις οδούς Μασσαλίας και Ρήγα Φεραίου αλλά και την πλατεία μπροστά από το Πνευματικό Κέντρο.
Μεταξύ άλλων πρόσθεσε πως η συγκεκριμένη μελέτη έγινε σε συνεργασία με αρχιτέκτονες τοπίου, ενώ για την επιλογή των δέντρων σημείωσε πως «έγινε για να μπορέσουν να προσαρμοστούν τόσο στην υφιστάμενη φύτευση της συγκεκριμένης περιοχής, όπως και στο να επιλέξουμε εγχώρια είδη τα οποία θα μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στις καιρικές συνθήκες».
Ερωτηθείς για πιθανούς βανδαλισμούς που θα καταστρέψουν το αποτέλεσμα σημείωσε πως «οι δύο αυτοί διαγωνισμοί ήταν μια καλή ευκαιρία για να προτείνουμε μια νέα μορφή στο αστικό τοπίο και ουσιαστικά να προτείνουμε μια νέα σχέση για τον πολίτη αυτής της πόλης» κάνοντας παράλληλα λόγο «για αλλαγή της νοοτροπίας του ανθρώπου, του τρόπου με τον οποίο αισθανόμαστε καθώς περπατάμε μέσα στην πόλη».
Speaker 1:
Δεν ήταν, αν και εσείς βλέπετε να δικαιολογείται που το βλέπουν κάποιοι επιφυλακτικά και καχύποπτα αυτό. Φαντάζομαι και του αρχιτέκτονα. Έχετε δει κάποιες μελέτες που άλλο να δείχνουν, άλλο μετά να φαίνεται στην πραγματικότητα φυσικά.
Speaker 3:
Αλλά αυτό που περνάει από το χέρι μας και σίγουρα θα μπορούσαμε να κάνουμε είναι ουσιαστικά να οριστικοποιήσουμε τη μελέτη και να της δώσουμε τα χαρακτηριστικά ώστε να έρθει όσο πιο κοντά στις εικόνες αυτές που βλέπουμε και τώρα.
Speaker 1:
Μακάρι τώρα αυτό να το δούμε το 30 νομίζω κάπου εκεί.
Speaker 2:
Ελπίζω χωρίς άλλες αναβολές.
Speaker 1:
Όταν τελειώσει το έργο μην περιμένει κανείς. Δηλαδή αύριο μεθαύριο έχουμε δρόμο μπροστά μας. Μιλάμε για μια.
Speaker 3:
Αστική ανάπλαση μεγάλου μεγέθους, οπότε θα χρειαστεί και.
Speaker 2:
Η καλύτερη στιγμή ενός τέτοιου project είναι η σύλληψη της ιδέας ή πλέον θα το βλέπετε η υλοποίησή της.
Speaker 3:
Νομίζω εμπεριέχουν δύο διαφορετικές χαρές.
Speaker 2:
Είναι παιδί το ένα παιδί και το άλλο.
Speaker 3:
Έτσι ακριβώς όπως σχολιάζετε κι εσείς, αυτό είναι εικόνα. Το ουσιαστικό και αυτό που σαν αρχιτέκτονες περιμένουμε ουσιαστικά είναι να το δούμε τελειωμένο, να μπορούμε να το ακουμπήσουμε.
Speaker 1:
Μακάρι, γιατί όλο αυτό το κομμάτι το ξέρετε πολύ καλά. Από εκεί και κάτω είναι. Έχει προβλήματα, πώς να το πω τώρα. Και παρότι και λίγο πιο κάτω έγιναν δύο πολύ σοβαρές αναπλάσεις και το Εθνικό Θέατρο και απέναντι Αγίου Κωνσταντίνου, γύρω γύρω, δεν άλλαξε η περιοχή δυστυχώς.
Speaker 3:
Και ουσιαστικά αυτό ήταν κομμάτι της πρότασης μας, δηλαδή δεν θεωρήσαμε, δεν αναρωτηθήκαμε μονάχα πώς θα μπορούσαμε να προσθέσουμε δύο στάσεις για το μετρό, αλλά πώς θα μπορούσαμε να ουσιαστικά να ολοκληρώσουμε τη διαμόρφωση και να προτείνουμε ένα πολιτιστικό για όλη την περιοχή.
www.ertnews.gr
