Με υπερκαλυμμένες τις θέσεις από τις πρώτες κιόλας ημέρες που έγινε γνωστή η πραγματοποίηση του Death Cafe από ομάδα φοιτητριών και φοιτητών του Τμήματος Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας (ΙΑΚΑ) του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και στο πλαίσιο της διδασκαλίας του προπτυχιακού μαθήματος «Ανθρωπολογία του Θανάτου», από την Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Πηνελόπη Παπαηλία, έγινε το αδιαχώρητο στο χώρο διεξαγωγής του καφέ Cosiety στο Βόλο.
Πρόκειται για μια πρωτοβουλία των φοιτητών και φοιτητριών που δείχνει πως υπάρχει μεγάλο περιθώριο δημιουργικής έκφρασης στο πλαίσιο λειτουργίας του δημοσίου Πανεπιστημίου όταν δημιουργούνται οι κατάλληλες προϋποθέσεις.
Ειδικότερα, υπό την επιστημονική επίβλεψη της Πηνελόπης Παπαηλία τα τελευταία τρία χρόνια υλοποιούνται στην περιοχή δράσεις πειραματικών ανθρωπιστικών επιστημών, που χρηματοδοτούνται από το experimental humanities collaborative network και το αμερικανικό πανεπιστήμιο Bard College.
Το πρόγραμμα απαιτεί την ενεργή συμμετοχή προπτυχιακών και μεταπτυχιακών φοιτητών και φοιτητριών, περιλαμβάνει εργαστήρια δεξιοτήτων, τα οποία εμπλουτίζουν με πολυμεσικές εφαρμογές τη διδασκαλία και υλοποιεί δημόσιες εκδηλώσεις διαμοιρασμού των ερευνητικών αποτελεσμάτων στην κοινωνία. Πρόκειται ουσιαστικά για εγχειρήματα δημόσιας συζήτησης και εμπλοκής της τοπικής κοινωνίας σε κρίσιμα ζητήματα της εποχής μας.
Μετά τους χαιρετισμούς από τις Π. Παπαηλία και Π. Πασπάλη, ακολούθησαν οι εισηγήσεις.
Πρώτο Μέρος
–Αnimal Deaths: Mπορούν οι άνθρωποι να πενθούν τις μη-ανθρώπινες ζωές; (Βαρβάρα Χουσιάφη, Ανθή Μεμέζη, Μαρία Βεργετάκη, Σπυριδούλα Βλάχου)
–Δε θα ξεχαστεί το χαμόγελό σου: Δημόσιες επιτελέσεις ακτιβιστικού πένθους (Κυριακή Γκουργκούλη, Γιαννούλα Μουρτσινούδη, Έλενα Λαββα)
Δεύτερο Μέρος
–Ποιος αποφασίζει τελικά; Μια συζήτηση περί δωρεάς οργάνων και ποινικοποίησης των αμβλώσεων (Δήμητρα Τζήτσκα, Μαρία Καϊπαλέξη)
— Meta θάνατον (Έρικα Τσιουκαντάνα, Ανέστης Κοντογιάννης, Κωνσταντίνος Σταματούλης)
— Από τον Λένιν στην ταφή μοναρχών: Ο ρόλος του νεκρού σώματος στην πολιτική (Αναστάσης Σ. Ποταμιάνος, Αλέξανδρος Τηλιάς)
Tι είναι τα Kαφέ Θανάτου
Τα Death Café αποτελούν έναν σχετικά πρόσφατο διεθνή θεσμό, δημοφιλή στην Αγγλία και στις ΗΠΑ οργανώθηκε στο Λονδίνο το 2011). Σε ένα ζεστό περιβάλλον, οι συμμετέχουσες και συμμετέχοντες -ενώ πίνουν ένα καφέ ή ένα τσάι- μιλούν για τον θάνατο, το πένθος, την απώλεια: θέματα ταμπού που δε συνηθίζουμε να συζητάμε στον δημόσιο χώρο, ούτε μεταξύ μας, αφήνοντας το ζήτημα στη δικαιοδοσία των ειδικών (της ιατρικής, της θρησκείας, της ψυχολογίας).
Τι παρουσίασαν οι φοιτητές του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
Το Καφέ του Θανάτου, που παρουσίασαν οι φοιτητές του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, είναι κάπως ‘πειραγμένο’ σε σχέση με τα καθιερωμένα του είδους. Αυτό προκύπτει επειδή προσεγγίζει τον θάνατο ανθρωπολογικά, δηλαδή όχι ως βιολογικό γεγονός ή ψυχολογική δοκιμασία, αλλά ως κοινωνική σχέση, πολιτικό διακύβευμα και πολιτισμική σημασία.
Μέσα από το μοίρασμα των ερευνών τους, οι φοιτήτριες και φοιτητές προ(σ)κάλεσαν το κοινό του Death Café να προβληματιστεί αναφορικά με τα όρια μεταξύ ζωής και θανάτου, την πολύπλευρη σχέση μεταξύ ζωντανών και νεκρών σωμάτων, όπως και τις δικές τους αντιλήψεις, ευθύνες, επιθυμίες, εμπειρίες γύρω από τα ηθικά και πολιτικά διλήμματα που η συζήτηση θα ανοίξει.
www.ertnews.gr
