Στο πλατό του “Χαμογέλα και πάλι” βρέθηκε καλεσμένη η Ευγενία Σαμαρά το Σάββατο το πρωί.
Η ηθοποιός μίλησε για την ζωή της, τα επαγγελματικά της και για την παρουσίαση τηλεπαιχνιδιού “Switch” της ΕΡΤ.
“Κάνω πάρα πολλά, δεν το σκέφτηκα πολύ. Όπως πέρυσι που είχα τον Σασμό και το θέατρο, και όταν μου το πρότειναν – που έκανα και την οντισιόν και πήγα πολύ καλά και μου είπαν “σε θέλουμε” – είπα, “βγαίνει” μία χαρά αλλά υπάρχει κούραση. Όταν κάτι σου αρέσει και περνάς όμορφα, γιατί περνάω σε όλα όμορφα, κάπως βγαίνει. Δεν είχα δει τον εαυτό μου στο κομμάτι της παρουσίασης. Δεν αισθάνομαι παρουσιάστρια.
Επειδή είναι ένα παιχνίδι, δεν αισθάνομαι ότι κάνω τη δουλειά μίας παρουσιάστριας, είναι πολύ πιο δύσκολο αυτό που κάνετε εσείς οι παρουσιαστές. Μου αρέσουν πολύ τα παιχνίδια, διασκεδάζω πολύ, οπότε εκεί μου φαίνεται απλό, και είμαι και ο εαυτός μου. Στην αρχή με έπιασαν οι ανασφάλειές μου αλλά μετά ένιωσα σαν στο σπίτι μου” είπε αρχικά η Ευγενία Σαμαρά.
Για τη Ζέτα Μακρυπούλια
“Βεβαίως και μίλησα με την Ζέτα Μακρυπούλια για το παιχνίδι, έχουμε πολλά κοινά ως χαρακτήρες, θεωρώ ότι δεν παρουσιάζει κανείς καλύτερα ένα τηλεπαιχνίδι από τη Ζέτα, οπότε την εμπιστεύομαι με μάτια κλειστά. Με συμβούλευσε να είμαι ο εαυτός μου. Πολλές φορές ξεχνάω ότι είναι εκεί. Οι συμμετέχοντες έχουν πολύ ωραία ενέργεια. Γενικά η παρουσίαση δεν είναι κάτι που ονειρεύομαι, θα μου άρεσε να κάνω μία ταξιδιωτική εκπομπή”.
Για τους ηθοποιούς που κάνουν τους παρουσιαστές
“Ο καθένας κρίνεται εκ του αποτελέσματος. Και πολλοί που συμμετέχουν σε σίριαλ δεν έχουν σπουδάσει υποκριτική, και οι ηθοποιοί κάνουν τους παρουσιαστές ή τους τραγουδιστές. Οι χώροι είναι ανοιχτοί και όλοι κρινόμαστε εκ του αποτελέσματος. Το παιχνίδι κάπως οι ηθοποιοί ταιριάζουν. Και ο Γιώργος Καραμίχος και ο Νίκος Κουρής ταιριάζουν σε αυτό που έκαναν και κάνουν. Και η Τζένη Θεωνά είναι καταπληκτική”.
Για τα ζητήματα πολιτικής ορθότητας
“Τους στίχους του «Άδωνι» τους έχουμε μέσα μας, είναι βιωμένοι, τους έχουμε τραγουδήσει πολύ. Γενικά βλέπουμε ταινίες που έχουν καταργηθεί. Κάθε εποχή στην τέχνη είναι βάσει του κοινωνικοπολιτικού που υπάρχει. Και καλώς που αλλάζουν. Υπάρχουν ελληνικές ταινίες με “πολλή” πατριαρχία, το θέμα είναι να δούμε τι θα κάνουμε τώρα. Δεν νομίζω ότι μπορούμε να καταργήσουμε τα πάντα και να μην ξαναδούμε τίποτα. Δεν μπορούμε να ανατρέξουμε σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητας και να κόψουμε ό,τι σχόλιο έχει ειπωθεί. Είναι καλό να ξέρουμε ότι κάποτε υπήρχε και ότι τα πράγματα πήγαιναν λάθος. Δεν μπορούμε να το διαγράψουμε από τη μνήμη μας, θέλουμε να προχωρήσουμε και να πάμε κάπου αλλού”.
Δείτε το βίντεο:
