Η νέα κυβέρνηση Νετανιάχου, με ισχυρή παρουσία της ακροδεξιάς, συμβάλλει στην κλιμάκωση της βίας
Η νέα κυβέρνηση του Μπενιαμίν Νετανιάχου, αυτή τη φορά με πολύ ισχυρή παρουσία της ακροδεξιάς που έχει αναλάβει και σημαντικά υπουργεία, ήδη φαίνεται ότι κάνει επιλογές που οδηγούν σε μία κλιμάκωση της βίας, ιδίως όταν βασική πλευρά της ιδεολογίας και πρακτικής της ακροδεξιάς είναι μια έντονη ρητορική μίσους κατά των αράβων.
Η ίδια η κυβέρνηση του Ισραήλ, που υποδέχεται για συνομιλίες τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν, δηλώνει ότι θα απαντήσει αποφασιστικά στο τελευταίο κύμα αιματηρών επιθέσεων στην Ιερουσαλήμ το περασμένο Σάββατο, όπου στην πρώτη ένας ένοπλος Παλαιστίνιος κάτοικος της Ανατολικής Ιερουσαλήμ σκότωσε επτά ανθρώπους κοντά σε μια συναγωγή, πριν σκοτωθεί στην προσπάθεια διαφυγής του, ενώ στη δεύτερη ένας 13χρονος Παλαιστίνιος τραυμάτισε δύο Ισραηλινούς. Μάλιστα, τμήμα των μέτρων που συζητιούνται είναι η διεύρυνση του δικαιώματος οπλοφορίας των πολιτών, η τιμωρία και των οικογενειών όσων κατηγορούνται για τρομοκρατία, συμπεριλαμβανομένων μέτρων όπως η κατεδάφιση των σπιτιών τους και η ανάκληση των δικαιωμάτων κοινωνικής ασφάλισης των συγγενών.
Κλιμάκωση των ισραηλινών επιθέσεων
Βεβαίως, των επιθέσεων είχε προηγηθεί μια κλιμάκωση των ισραηλινών επιθέσεων στην Κατεχόμενη Δυτική Όχθη, όπου την περασμένη Πέμπτη 9 Παλαιστίνιοι – ανάμεσά τους και μία 61χρονη γυναίκα – σκοτώθηκαν σε μια επιδρομή των ισραηλινών δυνάμεων ασφαλείας στη Τζενίν στη Δυτική όχθη, την βιαιότερη τέτοια επιδρομή εδώ και αρκετό καιρό. Επιπλέον, αργότερα το Ισραήλ χτύπησε και στόχους στη Γάζα σε απάντηση σε ρίψεις ρουκετών.
Ούτως ή άλλως, όπως παρατήρησε και ο Γκίντεον Λέβι στην εφημερίδα Haaretz, θα ήταν πολύ δύσκολο να μην υπάρξει μια τέτοια κλιμάκωση της βίας. Όπως έγραψε χαρακτηριστικά:
«Τι σκεφτόσασταν; Ότι η θανάτωση 146 Παλαιστινίων στην Δυτική Όχθη το 2022, σύμφωνα με τα στοιχεία του B’Tselem [του Ισραηλινού Κέντρου για τα ανθρώπινα δικαιώματα στις κατεχόμενες περιοχές], οι περισσότεροι από τους οποίους δεν ήταν μαχητές, θα γινόταν παθητικά αποδεκτή; Ότι η θανάτωση περίπου 30 ανθρώπων τον τελευταίο μήνα θα πέρναγε ήσυχα;
Ότι οι κάτοικοι του προσφυγικού καταυλισμού Σοαφάτ , που υφίστανται κακομεταχείριση κάθε μέρα και κάθε νύχτα από την αστυνομία και τη Συνοριακή Αστυνομία, που εισβάλλουν στα σπίτια τους σε παράξενες επιχειρήσεις, από επιδρομές για φόρους μέχρι νυχτερινές συλλήψεις, καταστρέφοντας την ιδιοκτησία και την αξιοπρέπειά τους, θα έραιναν αυτούς που τους κακομεταχειρίζονται με ρύζι; Ότι κάποιος που ο παππούς του δολοφονήθηκε από ένα έποικο και που ο δεκαπτάχρονος φίλος του σκοτώθηκε την περασμένη εβδομάδα δεν ήταν κάποιος που μπορούσε να πραγματοποιήσει μια επίθεση;
Και τι σκέφτονταν οι διοικητές της παρανοϊκής επίθεσης την περασμένη Πέμπτη στο προσφυγικό στρατόπεδο της Τζενίν; Ποιος ήταν ο σκοπός της επίθεσης εκτός από την επίδειξη δύναμης; Να καταστείλει την τρομοκρατία; Απλώς έριξε λάδι στη φωτιά».
Από την κηδεία των Παλαιστινίων που σκοτώθηκαν στην Τζενίν
Η βία ως διαχείριση των εσωτερικών προβλημάτων του Νετανιάχου
Όλα αυτά έχουν να κάνουν και με τον τρόπο που ο Νετανιάχου διαχειρίζεται τέτοια περιστατικά και για να απαντήσει στα προβλήματα που αντιμετωπίζει.
Καταρχάς έχει να αντιμετωπίσει τις μεγάλες διαμαρτυρίες ενάντια στη μεταρρύθμιση τυο δικαστικού συστήματος που είναι σε εξέλιξη. Οι μεταρρυθμίσεις αυτές, που για πολλούς αποτελούν την εκδίκηση του ίδιου του Νετανιάχου ενάντια σε όσους οργάνωσαν τη δική του ποινική δίωξη, κατά βάση περιλαμβάνουν τον περιορισμό της δυνατότητας του Ανώτατου Δικαστηρίου να ακυρώνει νόμους και κυβερνητικές αποφάσεις και τη δυνατότητα μιας απλής πλειοψηφίας της Κνεσέτ να επαναφέρει αυτούς τους νόμους. Περιλαμβάνει ακόμη μεγαλύτερη δυνατότητα της κυβέρνησης ως προς το διορισμό δικαστών και περιορισμένο της δυνατότητας των δικαστηρίων να κρίνουν κυβερνητικούς νόμους και αποφάσεις.
Τμήμα των προτεινόμενων μεταρρυθμίσεων και η διαίρεση του αξιώματος του Γενικού Εισαγγελέα σε δύο, όπου το ένα θα αφορά την εισαγγελική λειτουργία και το άλλο τη νομική συμβουλή προς την κυβέρνησης. Το τελευταίο θα επέτρεπε στον Νετανιάχου να αντικαταστήσει τον σημερινό Γενικό Εισαγγελέα με κάποιο δικής του επιλογής που θα μπορούσε να αναθεωρήσει ή ακόμη και να αποσύρει τις διώξεις για διαφθορά σε βάρος του και έτσι να αποφύγει την καταδίκη του.
Όμως, όλα αυτά θεωρούνται ευθείες απειλές ενάντια στην ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και αυτό φάνηκε και στον τρόπο που η Πρόεδρος του Ανώτατου Δικαστηρίου Εσθήρ Χαγιούτ δήλωσε ότι αυτές οι μεταρρυθμίσεις θα αποτελέσουν ένα θανάσιμο πλήγμα στην δημοκρατική ταυτότητα της χώρας. Ήδη οι διαδηλώσεις που έχουν διοργανωθεί ως διαμαρτυρία απέναντι στις μεταρρυθμίσεις στο δικαστικό σύστημα είναι ιδιαίτερα μαζικές με συμμετοχής πολλών χιλιάδων πολιτών.
Την ίδια στιγμή ο Νετανιάχου έχει να αντιμετωπίσει και εσωτερικές διαιρέσεις στον κυβερνητικό συνασπισμό. Χαρακτηριστική η αντιπαράθεση ανάμεσα στον προερχόμενο από το Λικούντ υπουργό Άμυνας Γιοάβ Γκαλάντ και τον υπουργό Οικονομικών Μπεζαλέλ Σμότριτς. Ο Γκαλάντ έδωσε διαταγή να κατεδαφιστεί ένα παράνομο φυλάκιο εποίκων στη Δυτική Όχθη, την ώρα που ο Σμότριτς, που προέρχεται από το ακροδεξιό Θρησκευτικό Σιωνιστικό κόμμα, είχε ζητήσει από τις υπηρεσίες του να εξετάσουν την υπόθεση, χωρίς άμεση κατεδάφιση. Την ίδια ώρα δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ακροδεξιός Μπεν Γκβιρ έχει υπό την ευθύνη του άλλα σημαντικά τμήματα των υπηρεσιών ασφαλείας, όπως τη Συνοριακή Αστυνομία.
